دستیابی به احتراق کم دما در موتور دیزل سبک ملی با راهبردهای پاشش زود و دیرهنگام و مقایسه آنها با یکدیگر

مفهوم احتراق دماپایین پایه گذار بسیاری از پیشرفت ها در توسعه موتور های دیزلی به منظور اخذ استانداردهای زیست محیطی سخت گیرانه بوده است. اگرچه مفهوم آن با کاستن از دمای سوختن سوخت در درون محفظه احتراق و درنتیجه کاهش تولید آلاینده های دوده و اکسیدهای نیتروژن آسان جلوه می نماید، اما دستیابی عملی به این حالت پیشرفته احتراقی به طوری که در گستره وسیعی از بار و دور موتور قابل اجرا باشد، کار آسانی نیست. با توجه به تاثیرگذاری عوامل متعدد بر احتراق موتور دیزل راهبردهای گوناگونی برای دست یابی به احتراق دما پایین معرفی شده اند. دو نمونه از مهم ترین این راهبردها، عبارتند از: راهبردهای مبتنی بر پاشش زودهنگام و راهبردهای مبتنی بر پاشش دیرهنگام. در این مقاله برآنیم تا ضمن معرفی اصول هر کدام از این راهبردها، دو روش مختلف مبتنی براین دو راهبرد احتراقی را معرفی و با شبیه سازی سه بعدی، پیاده سازی این روش ها را در موتور دیزل سبک ملی با هدف ارتقا سطح استاندارد آلایندگی این موتور از یورو 5 به یورو6 ، امکان سنجی نماییم. یک روش احتراق حجمی یکنواخت است که با توجه به پاشش زودهنگام از مزایای احتراق نیمه پیش آمیخته بهره می برد و دیگری، روش سینتیک تعدیل یافته است که با پس اندازی پاشش در زوایای بعد از نقطه مرگ بالا، مزایای احتراق ضمن انبساط را دارا می باشد. در ادامه با در نظرداشت جوانب و ملزومات هر دو روش، مقایسه ای کمی و کیفی بین آنها انجام گرفته است. نتایج حاصله نشان دهنده قابلیت بالای هر دو روش در کاهش چشمگیر و همزمان آلاینده های اکسید نیتروژن و دوده است.